• فیض و راستی
• کتاب مقدس
• مقالات

نان روزانه (روز بیستم)

در این بخش از تارنمای فیض و راستی حقایق مکشوف در کتاب مقدس که ویژگی ها و کارهای خدا، چگونگی رابطه ایمانداران واقعی به مسیح با خدا و دیگران را نشان می دهند؛ ارائه شده اند. با مطالعه «نان روزانه» هر چه بیشتر خدای واقعی را خواهیم شناخت و رابطه ما با خدا و دیگران بهبود خواهد یافت.
(همه آیات از ترجمه فارسی هزاره نو و گاهی از ترجمه قدیم فارسی کتاب مقدس برگزیده شده اند.)

ویژگی های خدا

6ای خدا، تخت سلطنت تو جاودانه است؛
عصای پادشاهی تو عصای عدل و انصاف است.
مزمور ۴۵: ۶

کارهای خدا

21 لکن الحال بدون شریعت، عدالت خدا ظاهر شده است، چنانکه تورات و انبیا بر آن شهادت می‌دهند؛
22 یعنی عدالت خدا که به‌وسیلهٔ ایمان به عیسی مسیح است، به همه و کلّ آنانی که ایمان آورند. زیرا که هیچ تفاوتی نیست،
23 زیرا همه گناه کرده‌اند و از جلال خدا قاصر می‌باشند،
24 و به فیض او مجّاناً عادل شمرده می‌شوند به وساطت آن فدیه ای که در عیسی مسیح است.
رومیان ۳: ۲۱-۲۴

رابطه من با خدا

3 بلی، هر که انتظار تو می‌کشد خجل نخواهد شد. آنانی که بی‌سبب خیانت می‌کنند خجل خواهند گردید.
4 ای خداوند، طریق‌های خود را به من بیاموز و راه‌های خویش را به من تعلیم ده.
5 مرا به راستیِ خود سالک گردان و مرا تعلیم ده زیرا تو خدای نجات من هستی. تمامی روز منتظر تو بوده‌ام.
مزمور ۲۵: ۳-۵

رابطه من با دیگران

1اگر به زبانهای آدمیان و فرشتگان سخن گویم، ولی محبت نداشته باشم، زنگی پرصدا و سنجی پرهیاهو بیش نیستم. 2اگر قدرت نبوّت داشته باشم و بتوانم جملۀ اَسرار و معارف را درک کنم، و اگر چنان ایمانی داشته باشم که بتوانم کوهها را جا‌به‌جا کنم، امّا محبت نداشته باشم، هیچم. 3اگر همۀ دارایی خود را صدقه دهم و تن خویش به شعله‌های آتش بسپارم، امّا محبت نداشته باشم، هیچ سود نمی‌برم.
اول قرنتیان ۱۳: ۱-۳

خصوصیت و سیرتی که مایلم در من پرورش دهم

۴محبت بردبار و مهربان است؛ محبت حسد نمی‌برد؛ محبت فخر نمی‌فروشد و کبر و غرور ندارد. 5رفتار ناشایسته ندارد و نفع خود را نمی‌جوید؛ به آسانی خشمگین نمی‌شود و کینه به دل نمی‌گیرد؛ 6محبت از بدی مسرور نمی‌شود، امّا با حقیقت شادی می‌کند. 7محبت با همه چیز مدارا می‌کند، همواره ایمان دارد، همیشه امیدوار است و در همه حال پایداری می‌کند.
8محبت هرگز پایان نمی‌پذیرد…
13و حال، این سه چیز باقی می‌ماند: ایمان، امید و محبت. امّا بزرگترینشان محبت است.
اول قرنتیان ۱۳: ۴-۸ و ۱۳