• فیض و راستی
• کتاب مقدس
• مقالات

تفکر روزانه (روز هفدهم)

هدف از بخش تفکر روزانه تارنمای فیض و راستی این است که در مورد مسائل غامض و مهم زندگی کمی عمیق تر بیندیشد و از دیدگاهی متفاوت به آنها نگاه کنید. با مطالعه این بخش ذهنتان ورای مسائل روزمره، خسته کننده و تکراری برای اندک زمانی بر مسائلی متمرکز می شود که می توانند اثری ماندگار و جاودانی در زندگیتان داشته باشند.

«مدارا» ی دنیای سکولار به جای «محبت» الهی؟

دروغ نه تنها یکی از گناهان جهنمی است که به سرعت منتشر می شود بلکه خاصیتش این است که از هر دروغ، دروغ بیشتری نیز بوجود می آید.
یکی از دروغ هایی که شیطان از طریق مراکز آکادمیک و اساتید این مراکز در جهان منتشر کرده این است که «حقیقت مطلق نیست بلکه نسبی است!» همانطور که یک عده ای بستنی وانیلی را بیشتر از بستنی شکلاتی دوست دارند و ترجیح می دهند؛ حقیقت نیز دقیقا از همین جنس است؛ حقیقت «من» در مقابل حقیقت «شما»!
طبعا در تارنمای «فیض و راستی » ما بر این نظر خط بطلان کشیده ایم و اگر بخش مقالات را مطالعه کنید مفصل تر به این مقوله پرداخته ایم. اما این دروغ شیطان در جهان فرامدرن قرن بیست و یکم، بسیاری را به این نتیجه رسانده است که اگرچه تضاد و تناقض میان عقاید و جهان بینی های مختلف در جهان مشهود است ولی هرگز نمی توان به درست یا غلط بودن آنها پی برد؛ اعتقادات آتئیستی که به وجود خدا باور ندارد همانقدر درست است که اعتقادات یک شخص مسیحی یا مسلمان یا یهودی که به وجود خدای واحد ایمان دارند و یا اعتقادات یک بودایی که به وجود خدایان بسیار ایمان دارد! اینها صرفا حقیقت من در مقابل حقیقت شماست. همانطور که شما نمی توانید ثابت کنید بستنی وانیلی بهتر از بستنی شکلاتی است زیرا اینها صرفا به سلیقه افراد بستگی دارد. شیطان با این دروغ چنان هرج و مرجی در حیطه فلسفه و ادیان بوجود آورده است که بسیاری از مردم دنیا از جستجوی حقیقت دست کشیده اند و در اعتقادات ضد و نقیض خود و بدون دلایل کافی همچنان ادامه می دهند و فکر می کنند که این اعتقادات و جهان بینی های مختلف صرفا راه های مختلفی است که در نهایت به قله کوهی واحد ختم می شوند که صد البته دروغ دیگری است که از دل همین دروغ «حقیقت نسبی است.» بیرون آمده است. ولی دروغ سومی نیز از دل دروغ «حقیقت نسبی است.» تولید شده است و به شدت در جهان گسترش می یابد و آن این است که به دلیل اینکه حقیقت نسبی است «ما باید دگراندیش پذیر و مدارا باشیم.» به عبارتی دقیق تر اینکه همه عقاید را به طور یکسان درست بدانیم؛ هر چند ممکن است عقیده ای دیگر را پیروی کنیم. این کلمه «مدارا» مخصوصا در جهان سکولار، جای «محبت» را گرفته است و تاخت و تاز می کند؛ البته کسانی که عَلَم های «مدارا»ی بسیار برافراشته ای دارند لحظه ای که از آنها سوال کنید پس عقیده «حقیقت نسبی است.» شاید فقط برای شما درست باشد ولی برای من اینگونه نیست یعنی «حقیقت مطلق است.» آنوقت عَلَم «مدارا» ناگهان به عَلَم «جنگ» تبدیل می شود و بر شما هزار و یک برچسب مختلف میزنند و به جای بحث منطقی، تهمت و ناسزا نثارتان می کنند!
توجه کنید فرق بسیار بزرگی که «محبت» را از «مدارا»ی سکولار متمایز می کند این است که محبت هر چند به عقاید و باورهای دیگران احترام میگذارد و از این نظر همه را مدارا می کند ولی هرگز «دروغ» را نمی پذیرد و آن را تایید نمی کند و در اولین فرصت در اعلام حقیقت پیش قدم است. «محبت» می داند که ما در جهان سقوط کرده ای زندگی می کنیم که انسان ها با ابداع فلسفه، جهان بینی و ادیان مختلف از خدای واقعی و از حقیقت فاصله گرفته اند و در اندیشه های واهی خود که شهوات و امیال و گناهانشان را تایید و تصدیق می کنند سیر می کنند؛ بر این اساس محبت همه را درک میکند و به باورهای آن ها احترام می گذارد ولی این بدین معنی نیست که محبت آنها را تایید می کند؛ زیرا نور و ظلمت با هم در یک جا جمع نمی شوند همانطور که حقیقت و ناراستی با هم سازگاری ندارند. از سویی دیگر «مدارای» معرفی شده از سوی شیطان و جهان سکولار باعث شده است تا هر هرزگی و بی بند و باری ( همچون همجنسگرایی و تراجنسیتی…) به عنوان سبک زندگی عادی به جامعه و مخصوصا نسل جدید تحمیل شود و هر چه بیشتر به گمراهی و سردرگمی جوانان دامن بزند. زیرا هدفش جایگزین کردن ارزش های اخلاقی خدا با فساد اخلاقی و بی عفتی است و اگر با این فلسفه و ایده مخالف باشید بلافاصله با برچسب کوته فکری و عدم مدارا شما را به سکوت وا خواهند داشت.
فراموش نکنید که محبت واقعی که منشا الهی دارد؛ پیوسته با عدالت و راستی و نیکویی سازگار است.


4محبت بردبار و مهربان است؛ محبت حسد نمی‌برد؛ محبت فخر نمی‌فروشد و کبر و غرور ندارد. 5رفتار ناشایسته ندارد و نفع خود را نمی‌جوید؛ به آسانی خشمگین نمی‌شود و کینه به دل نمی‌گیرد؛ 6محبت از بدی مسرور نمی‌شود، امّا با حقیقت شادی می‌کند. 7محبت با همه چیز مدارا می‌کند، همواره ایمان دارد، همیشه امیدوار است و در همه حال پایداری می‌کند.
اول قرنتیان ۱۳: ۴-۶